Dziś Smolna jest wchłonięta przez miasto Rybnik, ale w swych początkach obie te osady rozwijały się równolegle. Naturalną granicę pomiędzy nim
i stanowiła rzeka Nacyna, nazywana przez Smolnian "Prostą" lub "Wodą Rybnicką".
Dawna wieś Smolna zajmowała znacznie większy obszar niż współcześnie - należały do niej pola, gdzie dzisiaj stoją osiedla Kilińskiego, Reymonta, Sławików i Nowiny. Pierwsze wzmianki o istnieniu wsi Smolna pochodzą z XIII stulecia. Najstarszy dokument wymieniający jej nazwę datuje się na rok 1223. Zachowały się również XVI-wieczne dane o liczbie jej mieszkańców. W połowie owego stulecia osada liczyła 21 domostw. 300 lat później było już 65 gospodarstw. Osią miejscowości były ulice Wiejska i Wodzisławska, przy których znajdowały się chłopskie zagrody. Na Smolnej, prócz tradycyjnych zajęć jak uprawa ziemi, czy hodowla bydła i ryb, produkowano smołę - nazwa najstarszej dzielnicy Rybnika pochodzi od popularnego niegdyś zawodu smolorza. Działalnością ta parała się spora część mieszkańców dawnej osady - stąd herb, na którym widnieje smolarnia.
W następnych stuleciach to Rybnik będzie rozwijał się bardziej dynamicznie, otrzymując w XIV wieku prawa miejskie. Smolna jednak bardzo długo, bo aż do 1907 roku pozostała samodzielną wsią. Miała własny urząd gminny mieszczący się przy ul. Wiejskiej i plac targowy przy dzisiejszej ul. Sławików. W 1922 roku do dzielnicy przybył zakon ojców franciszkanów. W dwa lata później powstał pierwszy kościół na Smolnej, nie był to jednak obecny budynek, a przebudowana na kościół stodoła należąca do gospodarza Ucherka.
W 1907 roku Smolną przyłączono do Rybnika. Liczyła wtedy 88 domostw. Od tego czasu mieszkańcy Smolnej działają dla dobra nie tylko swojej dzielnicy, ale też całego miasta. Historia Smolnej stała się częścią bogatej historii miasta Rybnika.